تاریخ طراحی مبلمان 1

تاریخ فرهنگی طراحی مبلمان (1)

حوزه طراحی اشیاء، در اوایل قرن بیستم با تنش بین صنعت انبوه سازی و ساخت صنایع دستی مشخص میشود. در اواخر قرن نوزدهم، معماران، طراحان، صنعتگران و هنرمندان از طریق جوامع، نمایشگاه ها و نشریات جمع شدند تا تصور جدیدی از آینده را ایجاد کنند که در آن مواد جدید ، اشکال جدید و فرآیندهای تولید جدید نقش تعیین کننده ای را ایفا می کردند. در این مقاله به بررسی نحوه یکپارچه شدن تفکر طراحان قدیم و جدید و همچنین چگونگی ایجاد شیوه های جدید که منجر به شکسته شدن فرم های گذشته شد، میپردازیم. پس از تحولات دهه به دهه ، این مقاله آثار مهم را به عنوان نمونه هایی از طراحی خوب و نوآوری انتخاب می کند، که با فعالیت های معاصر و رویدادهای تاریخی مرتبط است. این رویکرد انتخابی بدان معنی است که این مثالها را می توان از لحاظ ساختاری و همچنین زمینه زیبایی شناختی و تاریخی آنها درک کرد.

اولین گام های مهم در راستای طراحی مترقی در سال 1897 توسط معماران جدایی طلب وین ، کلمان موزر و ژوزف هافمان انجام شد. در دوره دوم جنبش هنر و صنایع دستی در انگلستان ، و به ویژه با کار چارلز رنی مکنتوش ، که معماری ، مبلمان و فلزات بسیار اصیل او ، پل ارتباطی بین ساختاری که در دهه 1890 شده بود ، سکشنالیستها(جدایی طلبها) را تحت تأثیر قرار داد.
برای ایجاد زمینه ای برای کار خود و تشویق به اشتراک گذاری ایده ها بین هنرمندان متفکر شهر(شهرسازان و معماران)، موزر و هافمان در سال 1903،Wiener Werkstätte (کارگاه های وین) را تشکیل دادند. پیروان ویلیام موریس و جان روسکین ، طرفداران جنبش اصلاحات در انگلستان و Werkstätte در پی آن بودند که خود را در برابر دنیایی که به طور فزاینده ای توسط محصولات صنعتی با طراحی ضعیف قرار می گرفت ، با ارزشمند شمردن هنرهای دستی اصیل از قبیل، منسوجات، فلز،شیشه ،سرامیک ،مبلمان و معماری، سر و سامان دهد. بنابراین، Werkstätte یک شرکت با رویکرد متمرکز بر صنایع دستی بود و نه یک شرکت
نمونه ای از طراحی یکپارچه برای تولید انبوه، گرچه هافمان و موسر برای تونت(thonet) مبلمان طراحی کردند. شعار Werkstätte این بود: "بهتر است 10 روز روی یک محصول کار کنید تا تولید 10 محصول در یک روز."

Thonet اولین شرکت تولیدکننده مبلمان برای تولید انبوه بود و از سالهای دهه 1850 محصولات سودمند خوبی طراحی کرده بود. با تأسیس کمپانی مایکل تونت (سازنده کابینت و کارآفرین از آلمان) ، رویکرد نوآورانه ای در تولید مبلمان چوبی (یعنی تقسیم کار برای ایجاد محصولات سفارشی و مجدداً به صورت انبوه) پدید آمد. در حقیقت او با بهترین طراحان کار کرده است و این به این معنی بود که Werkstätte با فعالیت او ابراز مخالفتی نکرد. با این وجود، حتی پس از تاثیر چشمگیر دستاوردهای تونت، تولیدات Werkstätte (به ویژه در سالهای اول) نشانگر آغاز طراحی پیشرو به دلیل ایجاد یک نوع زیبایی شناسی رادیکال مدرن، به شاکله طراحی قرن بیستم بدل شد.

در آمریكا ، چارلز رنی مكینتوش از معماری فرانك لوید رایت ، تأثیر فراوانی گرفت و او نیز به نوبه خود الهام بخش Werkstätte شد. از بین تمام کارهای رایت ، سازش ناپذیر ترین مبلمان او مبلی کاملاً فلزی است که برای ساختمان لارکین (1904) در بوفالو نیویورک طراحی شده است. صندلی Larkin Office یکی از اولین صندلی های فلزی داخلی بود و با وجود اینکه هیچ گزارشی از سفارش آن در دست نیست، اما باید در آن به استفاده بی پروا از مواد و شکل ظاهری وحشیانه اش اشاره کرد. با وجود طراحی خلاقانه لوید رایت مانند درهای شیشه ای ، تهویه مطبوع و مبلمان داخلی ، ساختمان لارکین در سال 1950 تخریب شد.
مهمترین محصول Werkstätte در دو سال اول تاسیسشان Sitzmaschine (ماشین نشیمن) بود.این صندلی طراحی شده توسط هاف مان در سال 1905 و فراتر از اصطلاح نوآوری در دکوراسیون بود و به همراه صندلی  Larkin Office رایت، باید به عنوان یکی از اولین صندلی های مدرن در نظر گرفته شود زیرا باعث شده است تا با گذشته طراحی مبلمان تفاوت چشمگیری داشته باشد. هر دو صندلی از صعود کارکردگرایی و برتری آن نسبت به آراستگی در طراحی رادیکال خبر می دهند.